Ὁμιλία τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου κατά τήν χοροστασίαν εἰς τήν Ἐκκλησίαν καί Ἀδελφότητα τῶν Ἁγίων Πέτρου καί Παύλου Νεαπόλεως Ἰταλίας (7 Μαΐου 2023)

Ἱερώτατε Μητροπολίτα Ἰταλίας κύριε Πολύκαρπε,

Θεοφιλέστατε Ἐπίσκοπε Κρατείας κ. Γεώργιε, Ἀρχιερατικῶς Προϊστάμενε τῆς Ἐκκλησίας καί Ἀδελφότητος τῶν Ἁγίων Πέτρου καί Παύλου, τῶν Ἑλλήνων τῷ Ἔθνει, Νεαπόλεως Ἰταλίας,

Θεοφιλέστατε Ἐκπρόσωπε τοῦ ….. τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας,

Ἐντιμότατε κύριε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,

Ἐντιμότατε κύριε Ἔφορε, μετά τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐκκλησίας καί Ἀδελφότητος ταύτης καί τῶν λοιπῶν μελῶν αὐτῆς,

Εὐλαβέστατοι κληρικοί καί ὁσιώτατοι μονασταί,

Λαέ τοῦ Θεοῦ εὐλογημένε,

Χριστός Ἀνέστη!

Μέ ἰδιαίτερη χαρά καί συγκίνηση, βρισκόμαστε σήμερα ἀνάμεσά σας, ἐν λειτουργικῇ συνάξει, στήν Ἐκκλησία καί Ἀδελφότητα τῶν Ἁγίων Πέτρου καί Παύλου τῆς ἱστορικῆς Νεαπόλεως Καμπανίας. Μεταφέρουμε τήν εὐλογία τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί τίς πασχάλιες εὐχές τῆς περί ἡμᾶς Ἱεραρχίας, τῶν μελῶν τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς καί τῆς ἐν τῇ Πόλει Ὁμογενείας.

Ἡ πασχάλια περίοδος, τήν ὁποία διανύουμε, εἶναι γεμάτη χαρά καί ἐλπίδα. Τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου τῆς δόξης καταυγάζει τήν κτίσιν πᾶσαν, ἀποκαλύπτει τόν αἰώνιο προορισμό μας καί τόν τελικό σκοπό ὅλης τῆς δημιουργίας. Καί ἡ σημερινή Κυριακή τοῦ Παραλύτου εἶναι γεμάτη Ἀνάσταση, ἐκπέμπει τό εὐαγγελικόν μήνυμα ὅτι ὁ πόνος καί τό κακό δέν ἔχουν τόν τελευταῖο λόγο στήν ἱστορία, ὅτι ὁ θάνατος δέν εἶναι ἡ ἐσχάτη πραγματικότης. Ἡ θεραπεία τοῦ Παραλύτου εἶναι μαρτυρία καί ἐπιβεβαίωση τῆς ἀλήθειας, ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ «ἱατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων«, ὅτι τό ἄπειρο ἔλεός του ποιεῖ θαυμάσια, ὅτι «τά ἀδύνατα παρά ἀνθρώποις, δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστιν» (Λουκ. ιη’, 27). Ἡ Καινή Διαθήκη εἶναι πλήρης ἀφηγήσεων περί ἰάσεων ἀσθενῶν, οἱ ὁποῖες ἀντανακλοῦν τό μέγεθος τῆς θείας φιλανθρωπίας. Ἡ θεραπεία δέν εἶναι ἐδῶ ἁπλῶς μία προσωρινή ἐπικράτηση ἔναντι τῆς ἀσθενείας, ἀλλά πρόγευση τῆς ὁριστικῆς νίκης τῆς ζωῆς πάνω στή φθορά καί τῆς τελικῆς κατάργησης τοῦ θανάτου στήν «καινή κτίση», ἀπαρχή τῆς ὁποίας εἶναι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ.

Ἐν Χριστῷ ἀναστάντι ζοῦμε καί γνωρίζουμε ὅτι ὁ παρών βίος δέν εἶναι ὅλη ἡ ζωή μας. Οἱ Ὀρθόδοξοι εἴμαστε ἀναστάσιμον γένος, καί αὐτό προκαλεῖ καί σήμερα θαυμασμό. Ὁ πνευματικός πλοῦτος τῆς παραδόσεώς μας, ὅ,τι πιστεύουμε, ὅ,τι ἀγαπᾶμε, ὅ,τι ἐλπίζουμε συνδέονται ἄρρηκτα μέ τό Πάσχα τοῦ Κυρίου, ἀπό αὐτό ἀντλοῦν τό βαθύτερο νόημά τους. Ἀναστάσιμη εἶναι καί ἡ πνευματική δύναμη τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ἡ ζωτική καί ζῶσα παρουσία μιᾶς παράδοσης ἀληθείας, ἡ ὁποία ἄλλαξε τήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας, ἔσωσε τό Γένος μας στήν ἱστορική του πορεία καί ἀποτελεῖ καί σήμερα ἐλπίδα γιά τό μέλλον.

Εἴμαστε κληρονόμοι καί συνεχιστές μιᾶς μεγάλης παρακαταθήκης θεογνωσίας καί ἀνθρωπογνωσίας, σύμφωνα μέ τήν ὁποία, ἡ ἀλήθεια τῶν πραγμάτων καί τό νόημα τῆς ὕπαρξής μας ἀποκαλύπτονται μέσα ἀπό τήν σχέση μας μέ τόν Χριστό. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι, ὅπως ἔχει γραφῆ, «ὁ τρόπος παρουσίας τοῦ Χριστοῦ ἐν τῷ κόσμῳ». Ὅταν τελῆται ἡ Θεία Εὐχαριστία, οἱ πιστοί καθίστανται ἕνα σῶμα, κοινωνία θεώσεως. Ἐδῶ συνειδητοποιοῦμε ὅτι χριστιανική ὕπαρξη σημαίνει νά εἴμαστε μέλη τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινότητας, νά συμμετέχουμε στή ζωή καί στήν εὐχαριστιακή πραγμάτωσή της. Μέ αὐτό συνδέεται καί τό γεγονός ὅτι ὁ ναός, ταυτισμένος μέ τή Θεία Λειτουργία, εἶναι γιά τούς Ὀρθοδόξους πιστούς, ὅπου γῆς, οὐσιαστικό σημεῖο ἀναφορᾶς καί ζωτικό κέντρο τῆς ζωῆς τους.